در دوره ی صفوی یکی از خویشاوندان حاکم شهر به نام مطلب خان عمر و اموال خود را وقف ساخت بنایی به عنوان محلی برای تجمع مردم کرد. در ساخت این بنا از محاسباتی استفاده شد که در دوره ی خود بسیار حیرت انگیز بود. قوسی به خیز 7 متر در ورودی داشت و گنبدی سقف آنرا می پوشاند که دهانه اش 32متر بوده است، چنین گنبدی را تنها در گنبد مسجد ایاصوفیای استانبول می شود مشاهده کرد.
مطلب خان، این فرد پرتواضع و فروتن، به سبب این که خود را خاک پای مردم شهر نشان دهد، وصیت کرد تا پس از مرگ در ورودی این بنا به خاک بسپارند. متاسفانه قوس ورودی و گنبد بعدها فرو ریخته و شبستان تبدیل به حیاط شد که در زمان آقامحمد خان قاجار اقدام به دوباره سازی آن کردند اما در این امر موفق نبودند که محراب شمالی را هم در آن زمان به بنا افزودند.
این بنا تزیینات چندانی نداشته و تنها در نماسازی آن از نوعی رگه چینی آجری برای ایجاد سایه روشن و تناسب بصری استفاده شده و محراب قدیمی را هم با مقرنس کاری تزئین کرده اند. مسجد در مرکز شهر خوی واقع شده و شبستان بزرگ روباز مربع شکلی دارد که دور تا دور آنرا حجره های دو طبقه و شاه نشین های رفیع و ایوانی عظیم احاطه کرده است.
جبهه بیرونی و درونی این مسجد آجری فاقد هر نوع تزئینات می باشد، فقط قسمت فوقانی شاه نشین بالای محراب ورودی شبستان ، با مقرنس های درشت گچی آرایش داده شده است. قسمت های داخلی ایوان و طرفین ورودی آن را بوسیله آجر چینی (با پس و پیش آوردن آجرها) حالت سایه روشن دلپذیری به آن داده اند. گویا این زیر سازی و فرم کار جهت انجام تزئیناتی مانند روکار آجری یا سنگ منظور شده که ناتمام باقی مانده است.
سایر اماکن گردشگری خوی :
اخبار و رویدادهای خوی :
